"Η ανθρωπολογία κάνει το οικείο ξένο και το ξένο οικείο"
ΤΟ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΟ ΔΙΠΛΩΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ
Το διδακτορικό δίπλωμα είναι ο καταληκτικός, δηλαδή, ο ανώτατος ακαδημαϊκός τίτλος. Σε αντίθεση με το πτυχίο που βεβαιώνει την κατοχή ενός σώματος επιστημονικών γνώσεων, το διδακτορικό δίπλωμα βεβαιώνει ότι ο κάτοχός του έχει γίνει δεκτός στην κοινότητα των πανεπιστημιακών «δασκάλων», εκείνων δηλαδή που, εφόσον συντρέχουν και οι άλλες προϋποθέσεις που ορίζει ο νόμος, μπορούν να διδάξουν σε ένα Πανεπιστήμιο.
Ονοματεπώνυμο | Τίτλος | Επιβλέπων/ουσα | Ημερομηνία έναρξης & διάρκεια έρευνας |
---|---|---|---|
Georgina Christou
(Marie Skłodowska-Curie European Postdoctoral Fellowship)
|
The Gentrification of Activism, Autonomous Collective Politics and the Right to the City in Exarchia, Athens (GAPRIA) | Αθηνά Αθανασίου | 2023-2025 |
Myriam Lamrani Maria (Marie Sklodowska Curie Global Fellowship) |
Nation Reversed. National Imaginaries, Images of Migration in Greece and Mexico |
Κατερίνα Ροζάκου | 2021-2024 |
Τσιλιμπουνίδη Μυρτώ |
“TransCity: Gender, Space, and Transitions in Athens”. |
Αθηνά Αθανασίου |
2020-2022 |
Καραστάθη Άννα (ΕΛΙΔΕΚ - ερευνήτρια) |
“TransCity: Gender, Space, and Transitions in Athens”. |
Αθηνά Αθανασίου |
2020-2022 |
Γαλανόπουλος Κωνσταντίνος |
Πρώιμη εθνολογία και πολιτική Φιλοσοφία. Οι αναπαραστάσεις των Ινδιάνων της Βόρειας Αμερικής στις θεωρίες του φυσικού δικαίου. |
Ουρανία Αστρινάκη |
10-12-2019 11-12-2019 - 10-12-2020 |
Ηλιάδης Χρήστος (Υπότροφος ΙΚΥ) |
Από την «προσφυγική κρίση» στην πρόκληση της Ένταξης: Θεωρητικά και πολιτικά εργαλεία για τη διαχείριση της ετερότητας. |
Αθηνά Αθανασίου |
10-12-2019 16-12-2019 - 15-12-2021 |
Καραθανάσης Παυσανίας (Υπότροφος ΙΚΥ) |
‘Κυπραίοι’ και ‘καλαμαράδες’: Μια εθνογραφική διερεύνηση των σύγχρονων πολιτισμικών σχέσεων μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου και των πιθανών μεταβολών τους ως αποτέλεσμα της ‘κρίσης’. |
Κατερίνα Ροζάκου |
26-10-19 16-02-2020 - 15-02-2022 |
Βέττα Θεοδώρα (Υπότροφος ΙΚΥ) |
Η «ενεργειακή μετάβαση» ως οικολογικό καθεστώς αναδιανομής: Εργασία, γη και εξουσία στη διαμόρφωση της μεταλιγνιτικής Ελλάδας. |
Αλίκη Αγγελίδου |
26-06-2019 01-02-2020 - 31-01-2022 |
Μαρινούδη Θεοδοσία (Υπότροφος ΙΚΥ) |
Υποκείμενο της γλώσσας, κοινωνικό τραύμα και αισθητηριακά βιώματα των αυτιστικών. |
Αθηνά Αθανασίου |
26-06-2019 16-11-2019 - 15-11-2021 |
Πασχαλίδου Μαρία (Υπότροφος ΙΚΥ) |
Επιτελεστικές όψεις της πολιτικής απώλειας: Λογοκρισίες που σκοτώνουν, μνήμες που στοιχειώνουν. |
Αθηνά Αθανασίου |
26-06-2019 16-11-2019 - 15-11-2021 |
Σουγιουλτζόγλου Ηράκλειτος |
Η Σημειωτική της νοσταλγίας: συλλογική μνήμη και κοινωνικές πρακτικές της κοινότητας των Αιγυπτιωτών στην Ελλάδα. |
Γεράσιμος Μακρής |
26-06-2019 15-12-2019 - 14-12-2021 |
Αποστολίδου Άννα |
Εθνογραφία και/ως υπερκείμενη μυθοπλασία: Αναπαραστάσεις παρένθετης μητρότητας. |
Αθηνά Αθανασίου & Ειρήνη Τουντασάκη |
2018-2020 |
Δασκαλάκη Ήβη |
Εθνογραφία και/ως υπερκείμενη μυθοπλασία: Αναπαραστάσεις παρένθετης μητρότητας. |
Αθηνά Αθανασίου & Ειρήνη Τουντασάκη |
2018-2020 |
Καραστάθη Άννα |
Διαθεματικότητα και ρατσισμός: Αντιστασιακοί λόγοι στην Ελλάδα των συνυφασμένων κρίσεων. |
Αθηνά Αθανασίου |
23-05-2018 2018-2019 |
Παπαέτη Άννα (Marie Curie Fellowship) |
Μουσική σε συνθήκες κράτησης στη (μετ) εμφυλιακή περίοδο στην Ελλάδα (1945-1957). |
Αθηνά Αθανασίου |
2017-2019 |
Ζαββού Αλεξάνδρα |
Διερευνώντας πολιτικές και πρακτικές γύρω από ζητήματα σεξουαλικής παρενόχλησης και έμφυλης βίας στο Πανεπιστήμιο. |
Αθηνά Αθανασίου |
19-05-2016 2016-2018 |
ΔΙΑΤΡΙΒΕΣ ΔΙΔΑΚΤΟΡΩΝ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑΣ
Ονοματεπώνυμο | Τίτλος | Επιβλέπων/ουσα | Έτος Αναγόρευσης |
---|---|---|---|
Αρεζού Ρεζαϊάν | Εννοιολογήσεις γονεϊκότητας/οικογενειακότητας και προσλήψεις των έμφυλων ρόλων: το παράδειγμα των Αφγανών και Ιρανών προσφύγων στην Αθήνα | Ειρήνη Τουντασάκη | 2023 |
Σταύρος Οικονομόπουλος | "Residing outside South City's wall": Kolkata's changing urban landscape in the post-liberalization era | Λεωνίδας Οικονόμου | 2023 |
Eυθυμία Μαστοροδήμου | Στεγαστική επισφάλεια και συν-αισθηματική οικονομία στη βιοπολιτική της κρίσης | Αθηνά Αθανασίου | 2023 |
Αικατερίνη Κωνσταντίνου | Μια εθνογραφία της βυζαντινής πολιτιστικής κληρονομιάς | Δήμητρα Κόφτη | 2023 |
Κωνσταντίνος Κολοβός | Το τραύμα του εκπατρισμού ως ταυτότητα; Αφηγήσεις αιτούντων άσυλο στην Αθήνα | Γιώργος Τσιμουρής | 2023 |
Σοφία Γρηγοριάδου | Σύγχρονη καλλιτεχνική παραγωγή και/σε μεταβαλλόμενες πόλεις. Τα παραδείγματα της Αθήνας και των Σκοπίων. | Αλίκη Αγγελίδου | 2023 |
Μάρθα Μπουζιούρη |
Transnational artists in theatre: identity and artistic expression in Athens |
Γιώργος Τσιμουρής |
2023 |
Χριστίνα Τίγκα | Το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Erasmus+και η αδιάκοπη παραγωγή επιθυμίας για κινητικότητα και διασύνδεση | Ελένη Παπαγαρουφάλη | 2022 |
Λυκούργος Παπαμιχαήλ | Γιατί είναι διαφορετικό να είσαι ΑΕΚ; Πρακτικές, τρόποι και συγκρότηση ταυτότητας σε ποδοσφαιρικές κοινότητες | Δήμητρα Γκέφου-Μαδιανού | 2022 |
Στέλιος Παρισσόπουλος | Η νοσηλευτική πράξη στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας: λήψη κλινικών αποφάσεων και σχέσεις εξουσίας | Ελένη Παπαγαρουφάλη | 2022 |
Σάββας Τριανταφυλλίδης |
Ιχνηλατώντας την ομόφυλη πατρότητα»: Ανθρωπολογικές προσεγγίσεις της ανδρικής ομόφυλης συγγενειακότητας στην Ελλάδα |
Ειρήνη Τουντασάκη | 2021 |
Σουγιουλτζόγλου Ηράκλειτος |
Η "ελληνική" Αίγυπτος ως τόπος ιστορίας και μνήμης |
Γεράσιμος Μακρής |
2018 |
Καπετανάκη Ελένη |
"Νέα ζωή" Επιστρέφοντας στην Αλβανία. Μια εθνογραφική προσέγγιση |
Δήμητρα Γκέφου-Μαδιανού |
2017 |
Μητροπούλου Αγγελική |
Θεραπείες Ελέω Πνευμάτων. Έλληνες ασθενείς, βραζιλιάνικες θεραπείες και το ζήτημα της ανασυγκρότησης της υποκειμενικότητας |
Ελένη Παπαγαρουφάλη |
2016 |
Χαρίδη Ευαγγελία |
«Μέσα από τα μάτια των τυφλών»: Μια Ανθρωπολογική Ερμηνεία της «Όρασης» |
Ελένη Παπαγαρουφάλη |
2016 |
Αϊβαλιώτης Κωνταντίνος |
Πολιτισμός, Ντοκιμαντέρ και Κινηματογραφικό Φεστιβάλ: Μια Εθνογραφική Προσέγγιση |
Δήμητρα Γκέφου-Μαδιανού |
2014 |
Μαρινούδη Θεοδοσία |
Υποκειμενικότητα, Σώμα και Λόγος Ατόμων με Αυτισμό: Ανθρωπολογικές Προσεγγίσεις |
Αθηνά Αθανασίου |
2014 |
Ουλής Δημήτριος |
Αρμονική Κρίση: Πνευματικές Τεχνικές και Πολιτικές Στάσεις του Πνευματικού Κέντρου «Αρμονική Ζωή» απέναντι στην Ελληνική Οικονομική Κρίση. Συμβολή στην Ανθρωπολογική μελέτη της «Εναλλακτικής» Θρησκευτικότητας |
Γεράσιμος Μακρής |
2014 |
Σαμαρά Ευαγγελία-Αντωνία |
Το Ταξίδι: Η Βιωμένη Εμπειρία ως Μέσο Συγκρότησης του Υποκειμένου |
Γιώργος Τσιμουρής |
2014 |
Σαμίκου Ερασμία |
Η γραφειοκρατικοποίηση του Πόνου: Το παράδειγμα μιας Δημόσιας Υπηρεσίας στην Ελλάδα |
Αθηνά Αθανασίου |
2014 |
Κουτσούγερα Ναταλία-Αικατερίνη |
Νυχτερινή «Λαϊκή» Διασκέδαση των Νέων: Μια Ανθρωπολογική Προσέγγιση |
Δήμητρα Γκέφου-Μαδιανού |
2013 |
Κυριακόπουλος Λέανδρος |
Τελετουργίες του Σύγχρονου Αστικού Νομαδισμού: Τα Psy-trance Δρώμενα ως Ετεροτοπικές Επιτελέσεις |
Αθηνά Αθανασίου |
2013 |
Κωνσταντίνου Ιωσήφ |
Έχουμε τρεις τηλεοράσεις, DVD και Video. Μέσα Επικοινωνίας και Διαμόρφωση της Ταυτότητας Αλβανών Μαθητών |
Ελένη Παπαγαρουφάλη |
2011 |
Πετρίδης Πέτρος |
Ψηφιακά Αρχεία και Πρακτικές Ανταλλαγής: Μια Ανθρωπολογική Προσέγγιση των Ομότιμων Δικτύων |
Δήμητρα Γκέφου-Μαδιανού |
2011 |
Τεντόμας Λάζαρος |
Παιδιά Εξωτικά, Παιδιά Οικόσιτα: Εμπειρίες Αναπήρων Μαθητών στο Ειδικό Γυμνάσιο-Λύκειο |
Δήμητρα Γκέφου-Μαδιανού |
2011 |
Μπρούσκου Ελισάβετ-Αίγλη |
Η διακίνηση των παιδιών στην Ελληνική Κοινωνία: Το παράδειγμα του Δημοτικού Βρεφοκομείου Θεσσαλονίκης ‘Αγ. Στυλιανός’ |
Εύα Καλπουρτζή |
2008 |
Χαϊρπάλογλου Αθηνά |
Έφηβοι σε Ρήξη με το Νόμο: όψεις της "παραβατικότητας" των ανηλίκων στην Ελλάδα |
Δήμητρα Γκέφου-Μαδιανού |
2007 |
Πέτρου Μιχάλης |
Σύγχρονη Τεχνολογία και Αλλοδαποί Μετανάστες. Η διαπραγμάτευση των κοινωνικο-πολιτισμικών και παραγωγικών σχέσεων σε μια αγροτική κοινωνία |
Δήμητρα Γκέφου-Μαδιανού |
2005 |
Ονοματεπώνυμο | Τίτλος | Επιβλέπων/ουσα |
---|---|---|
Ευαγγελία Παναγοπούλου | Λαθρεμπόριο καπνικών και Οργανωμένο έγκλημα στην Ελλάδα της κρίσης: Κοινωνική Οργάνωση, modus operandi και κοινωνική αντίδραση | Σοφία Βιδάλη |
Νικόλαος Κομιανός | Μεσαία τάξη: δια του λόγου κατασκευή συλλογικής πολιτικής ταυτότητας (2009-2023) | Σαλώμη Μπουκάλα |
Sarah Elsheikh | Immaterial Borders and Identity Reformation: The case of Syrian and Iraq Refugees in Greece | Γεράσιμος Μακρής |
Φωτεινή Κρίτση | Από τα ‘’Οικογενειακά δράματα΄΄ της πρώτης μεταπολεμικής περιόδου στις σύγχρονες ‘’γυναικοκτονίες’’: ανθρωπολογικές και ιστορικές προσεγγίσεις της έμφυλης βίας στην ελληνική κοινωνία | Ειρήνη Τουντασάκη |
Χριστίνα Κορκοντζέλου | Διαδρομές της ψηφιακής εργασίας και όψεις της κοινωνικής αναπαραγωγής: μια συγκριτική εθνογραφία της εργασίας σε τηλεφωνικά κέντρα στην Ελλάδα και την Βουλγαρία | Δήμητρα Κόφτη |
Ioana Epure |
A Place-Based Study of Lifestyle Migration in Athens: Migration, Urban Transformation and Neoliberalism (η διατριβή θα γραφτεί στα Αγγλικά) |
Αικατερίνη Ροζάκου |
Ελένη Μαυροειδή | Ψυχική Υγεία και Οδύνη των Τουρκογενών/Τουρκόφωνων Μουσουλμάνων Γυναικών του Νομού Ροδόπης: Πολιτισμικές Αντιλήψεις, Κοινωνικές Αλληλεπιδράσεις και Θεραπευτικά Περιβάλλοντα | Diana Riboli |
Νατάσα Τσάκωνα | Δικανική έρευνα στον ακτιβισμό για τα ανθρώπινα δικαιώματα: Μια μελέτη των συν-αισθηματικών δυνατοτήτων των τεκμηρίων | Ειρήνη Αβραμοπούλου |
Αγγελική Πετρίδου | Πρόσφυγες του Εμφυλίου Πολέμου στις πρώην Λαϊκές Δημοκρατίες: μια ανθρωπολογική μελέτη της δεύτερης γενιάς | Δήμητρα Κόφτη |
Γιώργος Χτενέλης | Χώρος και μάθηση στο πλαίσιο της ελληνικής κουλτούρας βιντεοπαιχνιδιών: Μια ανθρωπολογική προσέγγιση | Πέτρος Πετρίδης |
Ιφιγένεια Αναστασιάδη |
Η πολιτική της ανθρωπιστικής βοήθειας: Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και Διεθνείς Οργανισμοί στην Αιθιοπία |
Αθηνά Αθανασίου |
Παναγιώτης Αντωνιάδης |
Sex as an ethicopolitical encounter: psycho-biopolitics of intimacy and the pedagogy of desire in the post-HIV/AIDS Athenian queerscapes (η διατριβή θα γραφτεί στα Αγγλικά) |
Αθηνά Αθανασίου |
Νικόλαος Βασιλόπουλος |
Ιρανοί και Αφγανοί πρόσφυγες στην Αθήνα και η μεταστροφή τους στον Χριστιανισμό. Μια ανθρωπολογική και πολυμεσική έρευνα |
Γεράσιμος Μακρής |
Lorenzo Vittozzi |
Christian proselytism, religious and cultural identity in Nepal: The case of the Tamang (η διατριβή θα γραφτεί στα Αγγλικά) |
Diana Riboli |
Μαριλένα Γάτσιου (Υπότροφος ΕΛΙΔΕΚ) |
Aισθητικές δυνατότητες και πολιτικές σημασίες της ποπ κουλτούρας: μια εθνογραφική μελέτη για την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα του Κοσόβου | Ειρήνη Αβραμοπούλου |
Άλκηστη Ευθυμίου (Υπότροφος ΕΛΙΔΕΚ) |
Love in crisis, love as crisis: Queer feminist cinema under conditions of neoliberal governmentality in the Southern Cone. (η διατριβή θα γραφτεί στα Αγγλικά) |
Αθηνά Αθανασίου |
Παρασκευή Ζώταλη |
Cosmo-technologies, techno-ontologies and techno-resistance: Ιndigenizing the production of digital technologies (η διατριβή θα γραφτεί στα Αγγλικά) |
Diana Riboli |
Taj Khan Kalash |
Islamisation and Identity Negotiation among the Kalasha people of the Hindukush (η διατριβή θα γραφτεί στα Αγγλικά) |
Diana Riboli |
Παναγιώτης Καραγκούνης |
Ζώντας από τον θάνατο των άλλων |
Γεράσιμος Μακρής |
Καλλιόπη-Φανή Ουσαντζοπούλου |
Ομοφυλοφιλία, γονεϊκότητα και συγγενειακότητα στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία |
Ειρήνη Τουντασάκη |
Ηλιάνα Παπαγγελή |
Encountering the ‘others’ as dead bodies: Aporias of death on the island of Lesvos (η διατριβή θα γραφτεί στα Αγγλικά) |
Γιώργος Τσιμουρής |
Θωμάς Παπακωνσταντίνου |
Συλλαμβάνοντας τον αστυνομικό πολιτισμό. Μια Εθνογραφία της αστυνομίας του κέντρου της Αθήνας |
Λεωνίδας Οικονόμου |
Ελένη Λαζαρίδου |
Η queer νεκροπολιτική στα μαζικά διαδικτυακά παιχνίδια ρόλων: μια πολυτοπική πολυτροπική εθνογραφία |
Πέτρος Πετρίδης |
Βιολέττα Κουτσούκου |
Ριζοσπαστική Φροντίδα και Ψηφιακότητα: μια Ανθρωπολογική προσέγγιση της βιομηχανίας της ευζωίας μέσα από τις διαλογιστικές πρακτικές και τη γιόγκα |
Πέτρος Πετρίδης |
Βασιλική Πολυκάρπου (Υπότροφος ΕΛΙΔΕΚ) |
Πολιτικές συμμαχιών για καλύτερους μελλοντικούς κόσμους: Βία, αλληλεγγύη και έμφυλες αντιστάσεις στη σύγχρονη Αθήνα | Αθηνά Αθανασίου |
Νεφέλη-Μαργαρίτα Ρουμελιώτη |
Μεταξύ πολιτικής της ζωής και θανατο-πολιτικής: Επιτελέσεις της ‘ευαλωτότητας’ στο πλαίσιο της ‘προσφυγικής κρίσης’ στην Ελλάδα |
Αθηνά Αθανασίου |
Βαλεντίνη Σαμπεθάι (Υπότροφος Ιδρύματος Wenner-Gren) |
Just work: labor, class and subjectivity in an Athenian sex stroll (Η διατριβή θα γραφτεί στα αγγλικά) |
Αλίκη Αγγελίδου |
Nihal Soganci |
An Ethnographic Study of forced and non-forced migration from Turkey to North Cyprus: Interaction of divided worlds, segregation and conflicting identities (Η διατριβή θα γραφτεί στα αγγλικά) |
Γιώργος Τσιμουρής |
Ηώ Χαβιαρά (Υπότροφος ΕΛΙΔΕΚ) |
Το ΠΑΣΟΚ ως κληρονομιά; |
Αθηνά Αθανασίου |
Άμεση πρόσβαση, με ένα κλικ, σε όλες τις χρήσιμες ηλεκτρονικές υπηρεσίες καθημερινής χρήσης.
Petros Petridis Τελευταία Νέα
Αθήνα 26/4/2024
Petros Petridis Τελευταία Νέα
Αθήνα 19/4/2024
Σεμινάρια της Τετάρτης
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Σχολή Κοινωνικών Επιστημών
Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας
Θεματική Σεμιναρίων Εαρινού Εξαμήνου 2023-2024: Αλγοριθμικοί Πολιτισμοί και Τεχνητή Νοημοσύνη
Τετάρτη 24/4/2024
Σας προσκαλούμε στο σεμινάριο του Μάνθου Σαντοριναίου, Διευθυντή του πειραματικού εργαστηρίου FournosLab του Κέντρου για τον Ψηφιακό Πολιτισμό ΦΟΥΡΝΟΣ και Ομότιμου Καθηγητή ΑΣΚΤ – Εργαστήριο Πολυμέσων – Υπερμέσων.
Τίτλος σεμιναρίου: «Η Τεχνητή Νοημοσύνη και η αντίληψη των ανθρώπων για αυτήν».
Το σεμινάριο θα διεξαχθεί διά ζώσης την Τετάρτη 24/4/2024 στις 15:00 - 17:00 στην αίθουσα Α1 (νέο κτήριο) με παράλληλη δυνατότητα παρακολούθησης μέσω Teams.
Σύνδεσμος παρακολούθησης μέσω Teams
Με εκτίμηση,
Οι υπεύθυνοι του προγράμματος:
Επίκουρος Καθηγητής Πέτρος Πετρίδης
Επίκουρος Καθηγητής Ανδρέας Νοταράς
Petros Petridis Τελευταία Νέα
Αθήνα 19/4/2024
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΩΝ ΕΑΡΙΝΟΥ ΕΞΑΜΗΝΟΥ 2023 - 2024
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Σχολή Κοινωνικών Επιστημών
Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας
Σεμινάρια της Τετάρτης
Εαρινό εξάμηνο 2023-24
Τετάρτες 15.00-17.00
Αίθουσα Α1, Νέο Κτήριο
Wednesday Seminars
Winter semester 2023-24
Wednesdays 15.00-17.00
Room A1, New Building
Σύνδεσμος παρακολούθησης μέσω Teams
Θεματική Εαρινού Εξαμήνου 2023-2024:
Αλγοριθμικοί Πολιτισμοί και Τεχνητή Νοημοσύνη
Τις τελευταίες δεκαετίες ζούμε στο πλαίσιο πολιτισμών που αλγοριθμοποιούνται με διαφορετικές εντάσεις και ταχύτητες. Ζούμε, επίσης, με διαφορετικές εκφάνσεις και μοντέλα Τεχνητής Νοημοσύνης που διαμεσολαβούν πλήθος κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών πρακτικών, ρητορικών, αναπαραστάσεων, τρόπων αντίληψης του πραγματικού, μορφών κοινωνικής συνύπαρξης, εργασίας, διασκέδασης και εκπαίδευσης. Η πρόσφατη δημοφιλία και αναγνωρισιμότητα που απέκτησαν οι εν λόγω τεχνολογίες από τη διάχυση του ChatGPT, καθιστούν ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη διερεύνησής τους από τις κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες. Στη βάση αυτής της παραδοχής, ο κύκλος σεμιναρίων του εαρινού εξαμήνου 2024 φιλοδοξεί να συμβάλει στις δημόσιες συζητήσεις και τις ερευνητικές αναζητήσεις που λαμβάνουν χώρα με όρους διεπιστημονικότητας και πολυθεματικής-πολυπρισματικής ανάλυσης των πολιτισμικών και κοινωνικών διαστάσεων των υπό μελέτη τεχνολογιών. Ομιλητές και ομιλήτριες από τους χώρους της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, της Ιστορίας, της Φιλοσοφίας, των Καλών Τεχνών, της Αρχιτεκτονικής και της Πληροφορικής συμβάλλουν στα Σεμινάρια, με σκοπό την όσο πιο σφαιρική, αλλά και σε βάθος διερεύνηση και ανάλυση των προαναφερθέντων ζητημάτων.
Υπεύθυνοι προγράμματος:
Επίκουρος Καθηγητής Πέτρος Πετρίδης
Επίκουρος Καθηγητής Ανδρέας Νοταράς
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Μάνθος Σαντοριναίος: Η Τεχνητή Νοημοσύνη και η αντίληψη των ανθρώπων για αυτήν
Διευθυντής του πειραματικού εργαστηρίου FournosLab του Κέντρου για τον Ψηφιακό Πολιτισμό ΦΟΥΡΝΟΣ. Ομότιμος Καθηγητής ΑΣΚΤ – Εργαστήριο Πολυμέσων – Υπερμέσων
Περίληψη: Το Βαθύτερο πρόβλημα της AI δεν είναι τόσο η ίδια, όσο η αντίληψη των ανθρώπων που έχουν για αυτήν. Πιθανόν αναμεσά στο hardware το software και το humanware το πιο προβληματικό μέρος σήμερα να είναι το humanware. Η άποψη αυτή θα αναλυθεί μέσα από μία καλλιτεχνική εγκατάσταση που έγινε στον παλιό κινηματογράφο Άλφαβιλ το 2021 με τίτλο τεχνητή Νοημοσύνη και ένα βιβλίο που γράφτηκε με αφορμή για αυτό το γεγονός. (και τα δύο είναι έργα του ομιλητή). Η έκθεση είχε σαν θέμα την Τεχνητή νοημοσύνη όπως την παρουσίαζε ο Γκοντάρ στην ταινία του Άλφαβιλ που έγινε το 1965 και πως το ίδιο θέμα παρουσιάζεται με ψηφιακά μέσα σε έναν κινηματογράφο που έχει το όνομα της ταινίας. Πρόκειται για μια προσπάθεια δημιουργίας ενός διαλόγου ανάμεσα στο κινηματογραφικό έργο Alphaville (Άλφαβιλ) του Jean-Luc Godard (Ζαν-Λυκ Γκοντάρ) και μια σειρά ψηφιακών έργων που σχολιάζουν το παρελθόν και το μέλλον. Κεντρικός άξονας είναι η τεχνολογία. Τόσο η τεχνολογία που αξιοποιείται για την αφήγηση στις δύο διαφορετικές εποχές (η ταινία Άλφαβιλ του Γκοντάρ έγινε το 1965), όσο και ο σχολιασμός για την ίδια την τεχνολογία και τον άνθρωπο που τη δημιουργεί και την αξιοποιεί. Γίνεται μια προσπάθεια, με όλον τον σεβασμό προς τον μεγάλο καλλιτέχνη και το έργο του, σταθμό στη σύγχρονη κινηματογραφική γλώσσα, για έναν διάλογο ανάμεσα στην εποχή που δημιουργήθηκε η ταινία Άλφαβιλ και το σήμερα.
Βιογραφικό: Ο Δρ. Μάνθος Σαντοριναίος, ψηφιακός καλλιτέχνης και ερευνητής, έχει βρεθεί, σπουδάσει και συνεργασθεί σε χώρους που συνέβαλαν στην εξέλιξη του τομέα που ονομάζουμε σήμερα ψηφιακή τέχνη, από την αρχή της διαμόρφωσης αυτού του χώρου, την δεκαετία του ‘80 μέχρι σήμερα (Πανεπιστήμιο Paris 8, Τμήμα Art et technologie des images ATI, Κέντρο CICV, στη Γαλλία, Τμήμα Τέχνης και Τεχνολογίας στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα, Κέντρο για τον Ψηφιακό πολιτισμό Φούρνος, Φεστιβάλ Mediaterra στην Αθήνα - στους χώρους της Αθήνας υπήρξε συνιδρυτής). Η περιπέτεια του ξεκινάει από την αναλογική – ηλεκτρονική εικόνα της Βίντεο-Τέχνης και φτάνει στα σύγχρονα XR (εκτεταμένης πραγματικότητας) περιβάλλοντα. Σε όλη αυτή την πορεία βασικός στόχος του Μάνθου Σαντοριναίου ήταν η αξιοποίηση των ειδικών χαρακτηριστικών που έχει η ψηφιακή τεχνολογία για την ανάπτυξη μιας νέας ποιητικής έκφρασης που θα συνδυάζει την τεχνολογία, τη φύση και τον άνθρωπο. Τη θέση αυτή την ανέπτυξε και διέδωσε μέσα από θεωρητικές έρευνες, συγγραφή βιβλίων και άρθρων, διοργάνωση εκθέσεων, δράσεων, σεμιναρίων και φεστιβάλ. Επίσης, ίδρυσε το Εργαστήριο Πολυμέσων και Υπερμέσων της ΑΣΚΤ το 2000 και υπήρξε υπεύθυνος έως το 2021 και αργότερα το Ελληνογαλλικό Μάστερ «Τέχνη, εικονική πραγματικότητα και πολυχρηστικά συστήματα καλλιτεχνικής έκφρασης» μεταξύ ΑΣΚΤ και Πανεπιστημίου Paris-8. Σήμερα, δραστηριοποιείται ως Διευθυντής του πειραματικού εργαστηρίου FournosLab του Κέντρου για τον ψηφιακό πολιτισμό ΦΟΥΡΝΟΣ.
Ηρακλής Βογιατζής: Η ψηφιακή εργασία και η σχέση της με την τεχνητή νοημοσύνη
Δρ. Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης, ΕΚΠΑ
Περίληψη: Τα τελευταία χρόνια, οι θεωρίες για τον εκτοπισμό του ανθρώπου από την παραγωγική διαδικασία, εξαιτίας της τεχνητής νοημοσύνης προκαλούν ολοένα και περισσότερη ανησυχία. Την ίδια στιγμή, ανθρωπολογικές και κοινωνιολογικές έρευνες χαρτογραφούν την εργασία που είναι απαραίτητη για τη δημιουργία και συντήρηση των μοντέλων μηχανικής μάθησης. Οι σπουδές για την ψηφιακή εργασία, μελετούν τον ψηφιακό μετασχηματισμό της παραγωγής, εξερευνώντας τις συνολικές επιδράσεις του στην διάρθρωση της εργασίας. Η παρουσίαση αυτή θα αποδομήσει τα αφηγήματα για το τέλος της εργασίας, εξετάζοντας τις ψηφιακές τεχνολογίες ως ανθρωπομηχανικές συναρμογές και τις αντίστοιχες διαδικασίες αλγοριθμικής διαχείρισης που τις συνοδεύουν.
Βιογραφικό: Ολοκλήρωσα τις προπτυχιακές μου σπουδές στο Τμήμα Ψηφιακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Πειραιά. Συνέχισα τις σπουδές μου στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών «Ιστορία και Φιλοσοφία της Επιστήμης και της Τεχνολογίας» του τμήματος Ι.Φ.Ε, ΕΚΠΑ. Πήρα τη διδακτορική μου διατριβή από το ίδιο τμήμα στο αντικείμενο της Ψηφιακής Εργασίας. Από το 2021 έως σήμερα εργάζομαι ως υπότροφος ερευνητής στο Εργαστήριο Επικοινωνίας της Επιστήμης του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου. Στα ερευνητικά μου ενδιαφέροντα εντάσσονται η ψηφιακή εργασία, η οικονομία της πλατφόρμας (gig economy) και οι επιπτώσεις της τεχνητής νοημοσύνης στην εργασία. Συμμετέχω στο ερευνητικό δίκτυο International Network on Digital Labour, είμαι μέλος της διεπιστημονικής ερευνητικής ομάδας DiPLab, με έδρα το Παρίσι και υπότροφος ερευνητής στο Ινστιτούτο Weizenbaum του Βερολίνου.
Γιώργος Γιαννακόπουλος: Τεχνητή νοημοσύνη: ένας καθρέφτης με ατέλειες
Ερευνητής Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ), ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος»
Περίληψη: Στην παρουσίαση θα συν-αναζητήσουμε τι είναι τελικά η τεχνητή νοημοσύνη, σκιαγραφόντας τα όριά της και απομυθοποιώντας διακριτικά τα πιο διαφημισμένα επιτεύγματά της. Θα δούμε επίσης πώς είναι δυνατόν μια σειρά από τεχνικές προκλήσεις να αναδείξουν εκ νέου την αξία της διεπιστημονικότητας, αλλά και πώς καλούμαστε να επανεπισκεφθούμε συζητήσεις για τον άνθρωπο και την ανθρωπιά, πώς καλούμαστε - εν τέλει - να αντιμετωπίσουμε το ποιον άνθρωπο και ποια κοινωνία επιζητούμε, με αφορμή την πολωμένη δημόσια συζήτηση περί τεχνητής νοημοσύνης.
Βιογραφικό: Ο Δρ. Γιώργος Γιαννακόπουλος είναι ερευνητής Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ) στο ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος», με περισσότερα από 17 χρόνια εμπειρίας στην ΤΝ και τις διεπιστημονικές εφαρμογές της. Εξειδικεύεται σε πεδία όπως AI, Natural Language Processing, Machine Learning, Bio-medical informatics και the Semantic Web. Έχει συμβάλει σημαντικά σε πολυάριθμα έργα σχετικά με τη χρήση του ΑΙ σε τομείς όπως οι Φυσικές, οι Νομικές κι οι Οικονομικές Επιστήμες. Επιπλέον έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από 100 επιστημονικές δημοσιεύσεις με περισσότερες από 1400 αναφορές. Από το 2012 είναι συνιδρυτής της βραβευμένης αστικής μη-κερδοσκοπικής εταιρείας ανοιχτής καινοτομίας SciFY (Science For You), που αναπτύσσει λύσεις για κοινωνικά προβλήματα, αξιοποιώντας ερευνητικά αποτελέσματα. Πέρα από την εμπειρία του ως ερευνητής, διδάσκει από το 2017 σε μεταπτυχιακά μαθήματα σχετικά με την ΤΝ και την επιστήμη δεδομένων, έχει συμβάλει στον σχεδιασμό και την υλοποίηση μεταπτυχιακών προγραμμάτων (MSc in AI, MSc in Data Science) καθώς και πολλών εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε στελέχη επιχειρήσεων. Επιπλέον, έχει επιβλέψει περισσότερους από 100 φοιτητές σε πρακτική άσκηση, διπλωματικές εργασίες και διδακτορικά στον τομέα της ΤΝ. Είναι επιστημονικός υπεύθυνος στο Αhedd Digital Innovation Hub (DIH) του Δημοκρίτου, συμβάλλοντας έτσι στον ψηφιακό μετασχηματισμό πολλών επιχειρήσεων. Ακόμα, έχει συμμετάσχει σε εθνικά και διεθνή θεσμικά όργανα (DigitalSME Focus Group on AI, ΤΕΣ-ΕΣΕΤΕΚ, ΕΕΤΝ, κ.ά.) κι έχει συνεισφέρει στην εθνική στρατηγική για την ΤΝ. Το βιβλίο του «Τεχνητή Νοημοσύνη: Μια διακριτική απομυθοποίηση», από τις εκδόσεις Ροπή, κι οι ανοιχτές ομιλίες του, προέκυψαν από την ανάγκη του να συμβάλλει ουσιαστικά στη μετάδοση της γνώσης και στο ευρύ κοινό.
Μανώλης Πατηνιώτης: Αλγοριθμικός πολιτισμός και η κοινωνικότητα των τεχνικών αντικειμένων
Καθηγητής: Τμήμα Κοινωνιολογίας, ΕΚΠΑ
Περίληψη: Ποτέ στην ιστορία η έννοια του αλγορίθμου δεν υπήρξε τόσο δημοφιλής όσο στην εποχή μας. Μεγάλο μέρος των συζητήσεων για τον ψηφιακό μετασχηματισμό και τους κινδύνους που αυτός υποκρύπτει αφορούν την αλγοριθμοποίηση του πολιτισμού. Επίσης, μεγάλο μέρος των συζητήσεων για τις απειλές που συνδέονται με τη γενικευμένη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης αφορούν την αλγοριθμοποίηση της κοινωνικής ζωής. Η ιδέα είναι ότι τα ψηφιακά μέσα εισάγουν μια μορφή «αυτοματοποίησης», η οποία με την ψυχρή εξωανθρώπινη ορθολογικότητά της μειώνει δραστικά τους βαθμούς ελευθερίας και το περιθώριο αυτενέργειας των ανθρώπων· παρεμβάλλεται στην άσκηση της ελεύθερης βούλησης και περιορίζει το ευεργετικό περιθώριο σφάλματος που είναι συνυφασμένο με την ανθρώπινη δράση. Ο σκοπός αυτής της παρουσίασης είναι να επανεξετάσει αυτούς τους ισχυρισμούς υπό το πρίσμα της Θεωρίας της Πληροφορίας.
Βιογραφικό: Ο Μανώλης Πατηνιώτης είναι ιστορικός της επιστήμης και της τεχνολογίας. Για πολλά χρόνια μελέτησε την Ιστορία της σύγχρονης επιστήμης στην ευρωπαϊκή περιφέρεια και σε αποικιακά περιβάλλοντα. Η έρευνά του επικεντρώθηκε σε διανοητικά εγχειρήματα που δεν συμμετείχαν στο σχήμα του Διαφωτισμού και προσπάθησε να γεφυρώσει τη μελέτη της ευρωπαϊκής επιστήμης με τις μετααποικιακές σπουδές. Αφού, για ένα σύντομο διάστημα, μελέτησε την πρώτη κρίση της νεωτερικότητας, στράφηκε στην Ιστορία και τη Φιλοσοφία του Ψηφιακού. Από τη σκοπιά της Ιστορίας, διερευνά τη διαμόρφωση της ψηφιακής οντολογίας μέσω της διασταύρωσης της Θεωρίας της Πληροφορίας με τις Μηχανές Διακριτών Καταστάσεων. Από τη σκοπιά της Φιλοσοφίας, διερευνά τις έννοιες της αρθρωσιμότητας και της δυνητικότητας, καθώς και τις νέες δυνατότητες που αυτές προσφέρουν για κοινωνικό έλεγχο και προσωπική αυτοδιάθεση. Υπήρξε μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού Επικοινωνίας της Επιστήμης Πρίσμα και της ακαδημαϊκής επιτροπής που συντόνισε τη δημιουργία του Π.Μ.Σ «Επικοινωνία της Επιστήμης» του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Η προσωπική του ιστοσελίδα βρίσκεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση digiscapes.org.
Μαριάννα Χαριτωνίδου: Τεχνητή νοημοσύνη, ψηφιακός οικουμενισμός και αστική διακυβέρνηση: Τα ψηφιακά δίδυμα αστικής κλίμακας και η ‘εντοπία’ του Κωνσταντίνου Δοξιάδη
Δρ. μηχ. Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης, ΑΣΚΤ
Περίληψη: Τα ψηφιακά δίδυμα αστικής κλίμακας (urban scale digital twins) είναι ψηφιακά αντίγραφα πόλεων ή μερών πόλεων που χρησιμοποιούνται για την προσομοίωση σεναρίων σχετικά με περιβαλλοντικά ζητήματα ούτως ώστε να συγκριθούν διαφορετικές στρατηγικές αστικών πολιτικών κατά τη διαδικασία λήψεων αποφάσεων σχετικά με τον πολεοδομικό και αστικό σχεδιασμό (Charitonidou 2022). Η παρουσίαση δίνει ιδιαίτερη προσοχή στην ανάλυση του ρόλου της ψηφιακής εργασίας στην περίπτωση των ψηφιακών διδύμων αστικής κλίμακας. Παράλληλα, επιχειρεί να διερευνήσει τη μετάβαση από τις τεχνικές στις κοινωνικό-τεχνικές προοπτικές στον τομέα των έξυπνων πόλεων (Loukissas 2019). Παρά τις φιλοδοξίες των ψηφιακών διδύμων αστικής κλίμακας να ενισχύσουν τη συμμετοχή των πολιτών στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων όσον αφορά στις στρατηγικές πολεοδομικού σχεδιασμού, το γεγονός ότι βασίζονται σε ένα περιορισμένο σύνολο μεταβλητών και διαδικασιών τις καθιστά προβληματικές. Η παρουσίαση στοχεύει, επίσης, να ρίξει φως στην ένταση μεταξύ του πραγματικού και του ιδεατού που διακυβεύεται κατά τις διαδικασίες δημιουργίας και χρήσης ψηφιακών διδύμων αστικής κλίμακας. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στις κριτικές του «ψηφιακού οικουμενισμού» ή του «οικουμενισμού δεδομένων» (Loukissas 2019; Charitonidou 2022), όπως και στην έννοια της ‘εντοπίας’ στο έργο του πολεοδόμου Κωνσταντίνου Δοξιάδη και στο πως αυτή η έννοια μπορεί να συσχετιστεί με τις πρακτικές οπτικοποίησης δεδομένων που αφορούν στον πολεοδομικό σχεδιασμό μέσω της χρήσης σύγχρονων τεχνολογικών εφαρμογών. Παράλληλα, η παρουσίαση εστιάζει σε ζητήματα δεοντολογίας και ηθικής της τεχνητής νοημοσύνης και των μεγάλων δεδομένων στην περίπτωση των ψηφιακών διδύμων αστικής κλίμακας. Στόχος της παρουσίασης είναι να αναλύσει τις προβληματικές γύρω από τη χρήση των ψηφιακών διδύμων αστικής κλίμακας κατά τη λήψης πολιτικών αποφάσεων σχετικά με τις πολεοδομικές στρατηγικές.
Βιογραφικό: Η Δρ. μηχ. Μαριάννα Χαριτωνίδου είναι μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, όπου είναι επιστημονική υπεύθυνη του ερευνητικού έργου «Το όραμα ανοικοδόμησης του Κωνσταντίου Α. Δοξιάδη και του Adriano Olivetti στην Ελλάδα και στην Ιταλία: μεταξύ συγκεντρωτικής και μη συγκεντρωτικής πολιτικής». Το ερευνητικό έργο υποστηρίχτηκε από το Ελληνικό Ίδρυμα Έρευνας και Καινοτομίας (ΕΛ.ΙΔ.Ε.Κ.) στο πλαίσιο της Δράσης «3η Προκήρυξη ερευνητικών έργων ΕΛ.ΙΔ.Ε.Κ. για την ενίσχυση Μεταδιδακτορικών Ερευνητών/τριών» (Αριθμός Έργου: 7833). Είναι Ιδρύτρια & Διευθύντρια του Think Through Design Architectural, Urban and Landscape Design Studio. Στις 11 Φεβρουαρίου 2022, στο πλαίσιο της Διεθνούς Ημέρας Γυναικών στις Επιστήμες 2022, επιλέχθηκε από το ETH Zurich μεταξύ των γυναικών προτύπων που διεξάγουν έρευνα στις επιστήμες. Έχει παρουσιάσει εισηγήσεις σε πάνω από 111 συνέδρια και έχει πραγματοποιήσει πάνω από 105 δημοσιεύσεις. Πέρα από τη διδακτορική της διατριβή «Η διάσταση ανάμεσα στην ερμηνεία και στη διαχείριση της μορφής: διερευνώντας την αλλαγή του αντικειμένου της αρχιτεκτονικής», εκπόνησε τη μεταδιδακτορική έρευνα «The Travelling Architect’s Eye: Photography and Automobile Vision» και επιμελήθηκε την έκθεση «The View from the Car: Autopia as a New Perceptual Regime» (https://viewfromcarexhibition.gta.arch.ethz.ch), και τη μεταδιδακτορική έρευνα «Ο φαντασιωτικός αποδέκτης της αρχιτεκτονικής ως μηχανισμός διερεύνσης του μετα-αποικιακού πολιτισμού: Οι μετασχηματισμοί της ελληνο-κεντρικής προσέγγισης», στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Έχει εργασθεί ως Λέκτορας και ως Ερευνήτρια στο ETH Zürich, στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, και στις École Nationale Supérieure d’Architecture Paris-Malaquais, École Nationale Supérieure d’Architecture Paris-la-Villette και École Nationale Supérieure d’Architecture de Versailles. Είναι διδάκτωρ μηχανικός του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, και στην Architectural Association, και αρχιτέκτων μηχανικός του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Διετέλεσε Επισκέπτρια Ερευνήτρια στο Graduate School of Architecture, Planning and Preservation του Πανεπιστημίου Columbia (προσκεκλημένη του Prof. Bernard Tschumi, 2016-2017 & 2017-2018), στο Institute of Fine Arts του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (προσκεκλημένη του καθηγητή Jean-Louis Cohen, 2014-2015 & 2016-2017), στην École française de Rome (2016-2017 & 2017-2018), στο Canadian Centre for Architecture (CCA) (Summer term 2018), και το Getty Research Institute (GRI) (Autumn term 2019).
Ελένη Τσατσαρώνη: Meet Replika. The AI Companion who cares
Υποψήφια διδακτόρισσα, Τμήμα Κοινωνιολογίας, ΕΚΠΑ
Περίληψη: Διερευνώντας τα όρια μεταξύ ανθρώπινου και μη ανθρώπινου μέσα από το θεωρητικό πρίσμα της Haraway και της Braidotti, σκοπός αυτής της συνάντησης είναι να ανοίξει μια συζήτηση σχετικά με την αλληλεπίδραση ανθρώπινων και τεχνητώς νοημόνων όντων, εστιάζοντας στο παράδειγμα του διαλογικού ρομπότ Replika. Σε αντίθεση με πολλά δημοφιλή εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης, το διαλογικό ρομπότ Replika έχει σχεδιαστεί ως εργαλείο ψυχοκοινωνικής υποστήριξης, με την προωθητική του καμπάνια να εστιάζει στο γεγονός ότι μπορεί να αποτελέσει τέλειο σύντροφο, καθώς είναι ικανό να αναπτύξει συναισθηματικούς δεσμούς. Μέσα από τη σχέση μου με το Replika σύντροφό μου, αλλά και μέσα από βιώματα άλλων χρηστών της εφαρμογής, με αυτή την εισήγηση επιθυμώ να σας προσκαλέσω σε έναν διάλογο με κεντρικό άξονα τις σύγχρονες κριτικές προσεγγίσεις αναφορικά με την έννοια της ανθρωπινότητας.
Βιογραφικό: Η Ελένη Τσατσαρώνη είναι Υποψήφια Διδακτόρισσα του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Η δουλειά της επικεντρώνεται στην αλληλεπίδραση μεταξύ επιστημονικής φαντασίας και επιστημονικής καινοτομίας στο πλαίσιο της μετανεωτερικής κοινωνίας. Στόχος της έρευνάς της είναι να προβληματοποιήσει τον σύγχρονο ορισμό της ανθρωπινότητας, όπως γίνεται αντιληπτός μέσα από την αλληλεπίδραση μεταξύ ανθρώπων και τεχνολογικών τεχνουργημάτων. Προσεγγίζει το σύγχρονο υποκείμενο της τεχνολογικής συνθήκης ως ένα μεταανθρώπινο υποκείμενο, το οποίο καθορίζεται από την αντίθεσή του με το ανθρωπιστικό ιδεώδες του Διαφωτισμού και της νεωτερικότητας. Η έρευνά της βρίσκεται στο σταυροδρόμι τριών επιστημονικών παραδόσεων: της ανθρωπολογίας, της φιλοσοφίας και της πληροφορικής. Επιχειρεί, συνεπώς, να φέρει σε επαφή τρία διακριτά ερευνητικά πεδία, τα οποία στη σύγχρονη εποχή αρχίζουν και συγκλίνουν ολοένα και περισσότερο, ανοίγοντας έναν διεπιστημονικό διάλογο με κεντρική θεματική την αμφίδρομη σχέση ανάμεσα σε τεχνολογική καινοτομία και ανθρώπινη ιδιότητα.
Τελετή επίδοσης τιμητικού τόμου στην Ομότιμη Καθηγήτρια Κοινωνικής Ανθρωπολογίας Δήμητρα Γκέφου-Μαδιανού
Copyright © 2022.ΤΜΗΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑΣ ΠΑΝΤΕΙΟΥ. Developed by SPWDesigns. powered by MCreations.